ECA statement on International Women’s Day 2025
March 8 was proclaimed as International Working Women's Day by the Second International Conference of Communist Women held in Moscow in June 1921.
Working-class women live in a world of exploitation and inequality, expropriated labour,low wages and precarious and socially devalued work. They face, poverty, discrimination, harassment, problems in accessing healthcare, and are forced to confront the harsh consequences of repeated attacks on social security protections and the absence of free proper childcare facilities.
Violencein every aspect of life, including interpersonal relationships or relationships within the family, subjects women and girls to physical, sexual or psychological harm or suffering whilefemicide is a daily reality facing women. Millions of women are forced to live without protection of maternity and the female body or under laws severely restricting or prohibiting completely reproductive rights. Women continue to die from causes related to pregnancy and childbirth which are entirely preventable by proper care.
Imperialism has a devastating impact on women’s lives and rights. Globally, sanctions, interventions and war, violence, displacement, migration, climate crisis and environmental destruction, poverty, economic exploitation, forced and unpaid labour, flexible labour relations, sexism, racism, lack of access to education, healthcare and the means to sustain a proper life, blight the lives of poor and working women.
Millions of people are forcibly displaced or rendered refugees by war.In Gaza, of the recent massive death toll inflicted by Israel’s genocidal war, approximately 70% of the dead are women and children.
While men and women can be victims of human trafficking, women and girls are disproportionately affected and make up the vast majority of the victims trafficked for sexual exploitation. The causes of trafficking arise from conditions of capitalist exploitation and include poverty, war and displacement.
We express our solidarity with women who experience the consequences of state violence, obscurantist views, anachronistic practices, economic and social discrimination, who live in countries such as Afghanistan, Iran, but also as refugees and migrants in EU countries. These unacceptable practices and the righteous indignation that they arouse in women are being used to promote imperialist plans.
The October Socialist Revolution gave rise to a new vision and prospects for the emancipation and independence of women. The early communist women were clear in their understanding that working women can only win liberation by fighting for socialism and that the struggle to achieve political equality for proletarian women is an inseparable part of the overall class struggle of the proletariat.
From the beginning communist women spoke out strongly against imperialist war for the peoples to live in peace.
International Women’s Day remains an opportunity for communists to assess the contemporary challenges facing working women and to remember their struggles and achievements.
The fundamental contradiction between those who own the means of production and those workers, male and female, who produce wealth by selling their labour remains a defining characteristic of capitalism. The oppression and exploitation of women cannot be abstracted from the material reality of class in a capitalist society. Class struggle remains the engine of social change and only socialism offers the prospect of emancipation for humankind, including the liberation of women.
The reality declared at the Moscow Conference in 1921 remains valid. Only socialism-communism can save humanity, only socialism-communism guarantees women and the working-class emancipation from their age-long enslavement and oppression.
__________________
Перевод Заявления ЕКД о Международном женском дне 2025 года
8 марта было провозглашено Международным женским днём на Второй международной конференции женщин-коммунисток, состоявшейся в Москве в июне 1921 года.
Женщины рабочего класса живут в мире эксплуатации и неравенства, отчуждённого труда, низких зарплат и нестабильной, социально недооценённой работы. Они сталкиваются с бедностью, дискриминацией, домогательствами, трудностями в доступе к здравоохранению и вынуждены противостоять суровым последствиям постоянных атак на социальные гарантии и отсутствию бесплатных и качественных учреждений по уходу за детьми.
Насилие во всех аспектах жизни, включая межличностные и семейные отношения, подвергает женщин и девочек физическому, сексуальному или психологическому вреду и страданиям, в то время как фемицид является повседневной реальностью для женщин. Миллионы женщин вынуждены жить без защиты материнства и своего тела или под законами, строго ограничивающими или полностью запрещающими репродуктивные права. Женщины продолжают умирать от причин, связанных с беременностью и родами, которые можно полностью предотвратить при надлежащем уходе.
Империализм оказывает разрушительное воздействие на жизнь и права женщин. Санкции, интервенции и войны, насилие, миграция, климатический кризис и разрушение окружающей среды, бедность, экономическая эксплуатация, принудительный и неоплачиваемый труд, нестабильные трудовые отношения, сексизм, расизм, отсутствие доступа к образованию, здравоохранению и средствам для достойной жизни по всему миру отравляют жизнь работающих женщин.
Миллионы людей становятся вынужденными переселенцами или беженцами из-за войн. В Газе, из-за недавнего огромного числа жертв, вызванного геноцидальной войной Израиля, примерно 70% погибших — женщины и дети.
Хотя и мужчины, и женщины могут быть жертвами торговли людьми, женщины и девочки страдают непропорционально больше и составляют подавляющее большинство жертв, продаваемых для сексуальной эксплуатации. Причины торговли людьми возникают из условий капиталистической эксплуатации и включают бедность, войну и насильственное перемещение.
Мы выражаем солидарность с женщинами, которые сталкиваются с последствиями государственного насилия, реакционных взглядов, анахроничных практик, экономической и социальной дискриминации, живущими в таких странах, как Афганистан, Иран, а также в странах ЕС в качестве беженок и мигранток. Эти неприемлемые практики и справедливое возмущение, которое они вызывают у женщин, используются для продвижения империалистических планов.
Октябрьская социалистическая революция открыла новые перспективы для освобождения и независимости женщин. Первые коммунистки чётко понимали, что работающие женщины могут добиться освобождения только через борьбу за социализм и что борьба за политическое равенство пролетарских женщин является неотъемлемой частью общей классовой борьбы пролетариата.
С самого начала коммунистки решительно выступали против империалистической войны, чтобы народы могли жить в мире.
Международный женский день остаётся возможностью для коммунистов оценить современные вызовы, с которыми сталкиваются работающие женщины, и вспомнить их борьбу и достижения.
Фундаментальное противоречие между теми, кто владеет средствами производства, и работниками — мужчинами и женщинами, которые производят богатство, продавая свой труд, — остаётся определяющей характеристикой капитализма. Угнетение и эксплуатация женщин не могут быть отделены от материальной реальности классового общества. Классовая борьба остаётся двигателем социальных изменений, и только социализм предлагает перспективу освобождения человечества, включая освобождение женщин.
Реальность, провозглашённая на Московской конференции в 1921 году, остаётся актуальной. Только социализм-коммунизм может спасти человечество, только социализм-коммунизм гарантирует женщинам и рабочему классу освобождение от векового рабства и угнетения.
____________
Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης
για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Η 8η Μάρτη ανακηρύχθηκε ως Διεθνής Ημέρα των Εργαζόμενων Γυναικών από τη Β’ Διεθνή Συνδιάσκεψη Κομμουνιστριών που πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα τον Ιούνιο του 1921.
Οι γυναίκες της εργατικής τάξης ζουν σε έναν κόσμο εκμετάλλευσης και ανισότητας, απαλλοτριωμένης εργασίας, χαμηλών μισθών, επισφαλούς και κοινωνικά υποτιμημένης εργασίας. Αντιμετωπίζουν φτώχεια, διακρίσεις, παρενοχλήσεις, προβλήματα πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη και αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν τις σκληρές συνέπειες των επανειλημμένων επιθέσεων στις παροχές της κοινωνικής ασφάλισης και την απουσία δωρεάν κατάλληλων εγκαταστάσεων φροντίδας των παιδιών.
Η βία σε κάθε πλευρά της ζωής, όπως και στις διαπροσωπικές τους σχέσεις ή μέσα στην οικογένεια, υποβάλλει τις γυναίκες και τα κορίτσια σε σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο, ενώ οι γυναικοκτονίες είναι μια καθημερινή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες. Εκατομμύρια γυναίκες αναγκάζονται να ζουν χωρίς προστασία της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού ή υπό νόμους που περιορίζουν ή απαγορεύουν πλήρως τα αναπαραγωγικά δικαιώματα. Οι γυναίκες εξακολουθούν να πεθαίνουν από αιτίες που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, οι οποίες μπορούν να αποφευχθούν πλήρως με την κατάλληλη φροντίδα.
Ο ιμπεριαλισμός έχει καταστροφικές επιπτώσεις στις ζωές και τα δικαιώματα των γυναικών. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι κυρώσεις, οι επεμβάσεις και ο πόλεμος, η βία, ο εκτοπισμός, η μετανάστευση, η κλιματική κρίση και η καταστροφή του περιβάλλοντος, η φτώχεια, η οικονομική εκμετάλλευση, η καταναγκαστική και απλήρωτη εργασία, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ο σεξισμός, ο ρατσισμός, η έλλειψη πρόσβασης στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη και τα μέσα για μια σωστή ζωή, επιβαρύνουν τη ζωή των φτωχών και εργαζόμενων γυναικών.
Εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίζονται βίαια ή καθίστανται πρόσφυγες λόγω πολέμου. Στη Γάζα, από τον πρόσφατο τεράστιο αριθμό νεκρών που προκάλεσε ο γενοκτονικός πόλεμος του Ισραήλ, περίπου το 70% των νεκρών είναι γυναίκες και παιδιά.
Ενώ άνδρες και γυναίκες μπορούν να πέσουν θύματα εμπορίας ανθρώπων, οι γυναίκες και τα κορίτσια πλήττονται δυσανάλογα και αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων εμπορίας για σεξουαλική εκμετάλλευση. Οι αιτίες της εμπορίας ανθρώπων προκύπτουν από τις συνθήκες καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και περιλαμβάνουν τη φτώχεια, τον πόλεμο και τον εκτοπισμό.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στις γυναίκες που βιώνουν τις συνέπειες της κρατικής βίας, σκοταδιστικών αντιλήψεων, αναχρονιστικών πρακτικών, δίπλα στις οικονομικές και κοινωνικές διακρίσεις, οι οποίες ζουν και σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιράν, αλλά και ως πρόσφυγες- μετανάστριες σε χώρες της ΕΕ. Αυτές οι απαράδεκτες πρακτικές και η δίκαιη αγανάκτηση που προκαλούν στις γυναίκες χρησιμοποιούνται για να προωθηθούν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια.
Η Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση ανέδειξε ένα νέο όραμα και προοπτικές για τη χειραφέτηση και την ανεξαρτησία των γυναικών. Οι πρώτες κομμουνίστριες είχαν σαφή κατανόηση ότι οι εργαζόμενες γυναίκες μπορούν να κερδίσουν την απελευθέρωση μόνο παλεύοντας για το σοσιαλισμό και ότι η πάλη για την επίτευξη της πολιτικής ισοτιμίας των προλετάριων γυναικών αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συνολικής ταξικής πάλης του προλεταριάτου.
Από την αρχή οι κομμουνίστριες εναντιώθηκαν σθεναρά στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο για να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά.
Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας παραμένει μια ευκαιρία για τους κομμουνιστές να αξιολογήσουν τις σύγχρονες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενες γυναίκες και να θυμηθούν τους αγώνες και τα επιτεύγματά τους.
Η θεμελιώδης αντίθεση μεταξύ εκείνων που κατέχουν τα μέσα παραγωγής και των εργαζομένων, ανδρών και γυναικών, που παράγουν πλούτο πουλώντας την εργασία τους παραμένει ένα καθοριστικό χαρακτηριστικό του καπιταλισμού. Η καταπίεση και η εκμετάλλευση των γυναικών δεν μπορεί να αποσπαστεί από την ταξική υλική πραγματικότητα σε μια καπιταλιστική κοινωνία. Η ταξική πάλη παραμένει ο κινητήριος μοχλός της κοινωνικής αλλαγής και μόνο ο σοσιαλισμός προσφέρει την προοπτική της χειραφέτησης της ανθρωπότητας, συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης των γυναικών.
Η πραγματικότητα που διακηρύχθηκε στη Διάσκεψη της Μόσχας το 1921 εξακολουθεί να ισχύει. Μόνο ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα, μόνο ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός εγγυάται τη χειραφέτηση των γυναικών και της εργατικής τάξης από τη μακραίωνη υποδούλωση και καταπίεση.